Το FAIR PLAY δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια φιλοσοφία που ξεκινά από την Αρχαία Ελλάδα, τότε που θεωρούσαν την προσπάθεια του αθλητή μεγαλύτερη των πάντων, ακόμη και της ίδιας της νίκης!
Αναλύοντας ευρύτερα την ερμηνεία αυτής της φράσης, όποιος συνεργάζεται και παίζει ΤΙΜΙΑ, έστω κι αν νικηθεί, είναι νικητής στο μέτρο που ξεπέρασε τις δυνατότητές του. Αντίθετο της συνεργασίας είναι ο αθέμιτος ανταγωνισμός, και διαφέρουν μεταξύ τους και στο σκοπό και στα μέσα. Με την άμιλλα επιδιώκεται η υπερτέρηση με θεμιτά και έντιμα μέσα. Περιλαμβάνει επίσης τον σεβασμό στον αντίπαλο, στον συμπαίχτη, στον προπονητή, στους γονείς και στους θεατές, στο διαιτητή, γενικότερα στο ίδιο το άθλημα. Αφορά ένα δίκαιο και καθαρό παιχνίδι, το ευ αγωνίζεσθαι, την ευγενή άμιλλα, μακριά από αυτοσκοπούς και αθέμιτες μεθόδους χωρίς να πέσουμε στην παγίδα της νίκης ως αυτοσκοπός και μιας εφήμερης επιτυχίας.
Το FAIR PLAY το συναντάμε και σαν όρο κατά τη διάρκεια ενός αθλητικού γεγονότος, σαν ενέργεια που θέλει να διορθώσει μια λάθος απόφαση του διαιτητή ή μια άδικη στιγμή, μια διακοπή για τραυματισμό, ως μέσο δηλαδή για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης κτλ.
Ο ποδοσφαιριστής που έχει αποδεχθεί το «δίκαιο παιχνίδι» και το υπηρετεί με την συμπεριφορά του πρέπει:
Να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να αναπτύξει τις αθλητικές του ικανότητες και το ήθος του.
Να αγωνίζεται όσο το δυνατόν καλύτερα στη διάρκεια του αγώνα, ακόμη και αν η ομάδα του είναι πολύ κοντά στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Να χρησιμοποιεί όλα τα νόμιμα μέσα για τη νίκη, πιστός στους κανονισμούς και στο πνεύμα του αγώνα.
Να ενημερώνει έγκαιρα τον διαιτητή για την αντικανονική επίτευξη τέρματος από τον ίδιο ή συμπαίκτη του.
Να αποδέχεται την επιτυχία ή την αποτυχία με μέτρο, χωρίς υπερβολική έξαρση των συναισθημάτων του.
Να αντιστέκεται στις προτάσεις για χρήση απαγορευμένων ουσιών
Να συμπεριφέρεται στον αντίπαλο με σεβασμό, να αποφεύγει τη βία και το αντιαθλητικό παιχνίδι και να διασφαλίζει τη σωματική ακεραιότητα τους.
Να βοηθάει με κάθε τρόπο τον τραυματισμένο αντίπαλο, αποδέχοντας την ευθύνη του τραυματισμού του αν του ανήκει.
Να αποδέχεται τις αποφάσεις του διαιτητή χωρίς διαμαρτυρία, να τον βοηθάει στις δύσκολες φάσεις και να αποφεύγει λέξεις και πράξεις που μπορούν να παραπλανήσουν τον διαιτητή ή τους αντιπάλους
Να αποφεύγει τις κάθε είδους σκόπιμες καθυστερήσεις στον αγώνα και να προσφέρει την μπάλα στον αντίπαλο, όταν αυτός σκόπιμα την έστειλε εκτός αγωνιστικού χώρου, για να δοθούν πρώτες βοήθειες σε τραυματισμένο συμπαίκτη του.
Να επιδοκιμάζει τις καλές ενέργειες συμπαικτών και αντιπάλων και μετά το τέλος του αγώνα να συγχαίρει τους αντιπάλους, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα.
Έξω από το γήπεδο να συμπεριφέρεται με τρόπο που βοηθάει το ποδόσφαιρο να κερδίζει έναν αυξανόμενο σεβασμό.
Να είναι φιλικός απέναντι στους εκπροσώπους των Μ.Μ.Ε. και να προβάλει συνεχώς την θετική πλευρά του αθλήματος.
Ο προπονητής παίζει σημαντικό ρόλο στην εμπέδωση των κανόνων του “Fair Play”, όντας ταυτόχρονα παιδαγωγός. Για το λόγο αυτό η παρουσία του πριν, στη διάρκεια και μετά το τέλος του αγώνα είναι καθοριστική.
Η συμβολή του περιγράφεται από τους παρακάτω κανόνες:
Να ετοιμάζει την ομάδα του με στόχο πάντα τη νίκη και το θεαματικό παιχνίδι, αποφεύγοντας τη λογική της σκοπιμότητας.
Να δέχεται αδιαμαρτύρητα τις αποφάσεις των διαιτητών, ακόμη κι αν διαφωνεί μ’ αυτές.
Να μην υπερβαίνει τα όρια του χώρου στον οποίο μπορεί, σύμφωνα με τους κανονισμούς, να κινείται και να δίνει οδηγίες.
Να είναι ήπιος στις οδηγίες του προς τους ποδοσφαιριστές, χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες για το σκοπό αυτό λέξεις και χειρονομίες.
Να σέβεται την επιθυμία του αντιπάλου να κατακτήσει τη νίκη με νόμιμα μέσα και να επικροτεί δημόσια τις ενέργειες που ομορφαίνουν τον αγώνα ακόμη και αν προέρχονται από τον αντίπαλο.
Να αντιμετωπίζει με φιλική διάθεση τους εκπροσώπους των Μ.Μ.Ε, να διευκολύνει την εργασία τους και να πληροφορεί υπεύθυνα το φίλαθλο κόσμο.
Να παρεμβαίνει πάντα πυροσβεστικά όταν σημειώνεται ένταση στην διάρκεια του αγώνα και να ελέγχει αποφασιστικά τη συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών του.
Να αποφεύγει τον πειρασμό να κατακτήσει τη νίκη με παράνομα μέσα, καταγγέλλοντας κάθε ενέργεια που υποπίπτει στην αντίληψή του.
Να είναι σταθερά εναντίον της χρήσης απαγορευμένων ουσιών από τους ποδοσφαιριστές.
Ο διαιτητής είναι, σύμφωνα με τη φύση του παιχνιδιού και το ρόλο του, ο κορυφαίος παράγοντας του αγώνα που μπορεί, με τις αποφάσεις και τη συμπεριφορά του, να συμβάλλει αποφασιστικά στην εφαρμογή των κανόνων του “Fair Play”. Μοναδικό του μέλημα θα πρέπει να είναι η όσο το δυνατόν ακριβής εφαρμογή των κανόνων παιδιάς με πνεύμα ισοτιμίας για τις διαγωνιζόμενες ομάδες.
Για το λόγο αυτό πρέπει:
Να αποφασίζει γρήγορα και έγκαιρα, εφαρμόζοντας απόλυτα το σχετικό κανονισμό χωρίς καμία διάκριση.
Η παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο να αποτελεί εγγύηση δίκαιας και αντικειμενικής εφαρμογής των κανονισμών και να προσφέρει στις δύο ομάδες ίσες ευκαιρίες για τη νίκη.
Να λειτουργεί προληπτικά σε περιπτώσεις έντασης και να επεμβαίνει έγκαιρα και αποφασιστικά σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Να διακόπτει αμέσως τον αγώνα όταν ποδοσφαιριστής πέφτει τραυματισμένος στο έδαφος και να καλεί να του προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες.
Να επιδοκιμάζει δημόσια τη θετική συμπεριφορά ποδοσφαιριστών και προπονητών.
Να λειτουργεί και να συμπεριφέρεται άψογα και εκτός των γηπέδων πριν και μετά τη διεξαγωγή ενός αγώνα.
Να τιμωρεί τη σκοπιμότητα και να βοηθάει με τις αποφάσεις του στο καθαρό και θεαματικό παιχνίδι.
Η “μπλε κάρτα” είναι το βασικό μέσο που έχει στη διάθεσή του ο διαιτητής για να επιβραβεύσει δημόσια μια ενέργεια ποδοσφαιριστή ή προπονητή που προωθεί το “δίκαιο παιχνίδι”. Η επίδειξή της πρέπει να γίνεται με τρόπο καθαρό και έντονο, ώστε να την αντιλαμβάνονται οι θεατές. Οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες ένας διαιτητής μπορεί και πρέπει να επιδεικνύει τη “μπλε κάρτα” είναι:
Όταν υπάρχει τραυματισμός ποδοσφαιριστή και ο αντίπαλος, η ομάδα του οποίου ηττάται στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, βγάζει τη μπάλα εκτός αγωνιστικού χώρου, για να προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες στον τραυματία.
Σε κάθε περίπτωση επαναφοράς της μπάλας στον αντίπαλο, από ποδοσφαιριστή της ομάδας που ανήκε ο τραυματίας.
Όταν ο ποδοσφαιριστής προκαλεί σοβαρό τραυματισμό σε αντίπαλό του και δείχνει αμέσως την μεταμέλειά του με λόγια ή έργα. Επίσης, όταν ο τραυματισμένος ποδοσφαιριστής αποδέχεται τη μεταμέλεια του αντιπάλου του.
Όταν ο ποδοσφαιριστής αναγνωρίζει με καθαρό τρόπο την αντικανονική επίτευξη τέρματος από τον ίδιο ή συμπαίκτη του.
Όταν ο ποδοσφαιριστής αποτρέπει, με την άμεση παρέμβασή του, διενέξεις μεταξύ άλλων ποδοσφαιριστών.
Όταν ο ποδοσφαιριστής αποβάλλεται και δέχεται ιπποτικά την απόφαση του διαιτητή, επικροτώντας την δημόσια.
Όταν ο ποδοσφαιριστής συγχαίρει αντίπαλό του για μια ενέργειά του που προάγει το θεαματικό και χωρίς σκοπιμότητες παιχνίδι.
Όταν προπονητής συγχαίρει δημόσια αντίπαλο ποδοσφαιριστή για ενέργειά του στη διάρκεια του αγώνα.
Όταν προπονητής συμβάλλει αποφασιστικά με την άμεση παρέμβασή του στην αποτροπή εντάσεων στη διάρκεια του αγώνα.
